aai marathi poem
सकाळी दोन धपाटे घालुन उठवते.. ती आई
उठवल्यावर आवडता नाश्ता समोर मांडते.. ती आई
नाश्ता नाही होतो तोच डब्याची चिंता सुरु करते.. ती आई
काय करीन ते घेउन जा म्हणताना सगळ आवडीचे करते.. ती आई
पदराला हात पुसत सांभाळुन जा म्हणते.. ती आई
परतीची आतुरतेने वाट बघत असते.. ती आई
आपण झोपत नाही तोवर जागी असते.. ती आई
आणि जिच्याशिवाय आपले आयुष्य अपूर्ण..
ती फ़क्त आईच..! ती फ़क्त आईच..!
परतीची आतुरतेने वाट बघत असते.. ती आई
आपण झोपत नाही तोवर जागी असते.. ती आई
आणि जिच्याशिवाय आपले आयुष्य अपूर्ण..
ती फ़क्त आईच..! ती फ़क्त आईच..!
aai marathi poem
RELATED POSTS
aai kavita marathi
poem on aai in marathi
aai marathi poem
marathi poems on aai
marathi poem on aai
kavita marathi aai
kavita aai
aai kavita in marathi
aai poem in marathi
kavita on aai