आई या जीवनदायी शब्दाची जादू प्रत्येक बालकाच्या मनावर तो जन्माला आल्यापासून  तर त्याच्या अखेरच्या क्षणापर्यंत नेहमीच असते .

'आ ' म्हणजे आत्मा आणि 'ई' म्हणजे ईश्वर  .
म्हणजेच आत्मा आणि ईश्वर यांचे मिलन  ज्या ठिकाणी होते
तो महासंगम म्हणजे आई.

आई म्हणजे हृद्याची हाक, निशब्द जाग  
आई म्हणजे  गुंज अंतरीचे , नाव परमात्म्याचे.

आई म्हणजे नसे केवळ काया, तर ओंजळभर माया,
आई म्हणजे आभाळ सावली, दुधाळ माऊली.

आई म्हणजे गगन भरारी, पंढरीची वारी,
आई म्हणजे एक  अक्षयगाण कर्णाचे दान .

आई म्हणजे खळाळता झरा समुद्राची लाट  सारे विश्व जोडणारी आई सुंदरशी वाट.
सुख-आनंद,स्तुती-सुमन,आदर-मानसन्मान  

जेव्हा अंगाबाहेर नाचतात  तेव्हा अनेक साथीदार ,
साक्षीदार सोबत असतात पण जेव्हा अपमान ,दारिद्य,भूक ,

अवहेलना आणि दु:ख असते तेव्हा असते आईची  फूस.
आई आपल्या लेकरांच्या  सुखा-दु:खाच्या  प्रसंगी  त्यांच्या पाठीशी  खंबीरपणे उभी असते .

''आई माझा गुरु, आई कल्पतरू '
असे म्हणतांना  अतिशय आनंद होतो  
आपल्या आयुष्याचा  पहिला गुरु  म्हणजे  आई असते .

आई असते श्रावण  अविश्व रिमझिमणारा
तप्त जीवाची तगमग सारी थांबवणारा

आई म्हणजे  काय? मला एवढेच  उमगले
एक दिवा जळणारा  आणिक तळमळनारा.