ओळखलंत का सर मला, पावसात आला कोणी

कपडे होते कदमर लेल,े केसांवरती पाणी

कणभर बसला, नतं र हसला, बोलला वरती पाहन

गंगामाई पाहणी आली गेली घरटात राहन

माहरे वाशीण पोरीसारखी चार िभतीत नाचली

मोकळया हाती जाईल कशी बायको मात वाचली

िभत खचली, चूल िवझली होत े नवहत े गेले

पसाद महणुन पापणयांमधय े पाणी थोडे ठेवले

कारभारणीला घऊे न संग े सर आता लढतो आहे

िचखलगाळ काढतो आहे, पडकी िभत बांधतो आहे

िखशाकडे हात जाताच हसत हसत उठला

पसै े नकोत सर जरा एकटेपणा वाटला

मोडून पडला संसार तरी मोडला नाही कणा

पाठीवरती हात ठेवून फक्त लढ महणा!

kusumagraj kavita marathi